Borisu Tadiću srpski narod nikada neće zaboraviti da je Kosovo jednostrano proglasilo nezavisnost za vreme njegove vlasti. I umesto da i sada ćuti, kao što je tada ćutao i pobegao u Rumuniju, on lažima pokušava da opere svoju bruku koja će, ipak, živeti doveka.
Niko ne zaboravlja da su Tadićevom odlukom pregovori izmešteni iz UN na za nas manje povoljan teren Evropske unije.
Boris Tadić je i danas, kao i poslednjih dvanaest godina, u Prištini uz Vuka Jeremića jedan od omiljenih srpskih političara, kojem redom zahvaljuju svi albanski političari i javnost.
Tadić zbog svojih diletantskih poteza sa Jeremićem u Prištini uživa ugled jer je direktno odgovoran za to što je samoproglašeno Kosovo od Međunarodnog suda pravde dobilo potvrdu legalnosti proglašenja nezavisnosti, što i do danas prištinski separatisti koriste kao najveći politički argument u međunarodnoj komunikaciji.
Time će Tadić, koji je oslabio pozicije Srbije u južnoj pokrajini i otežao položaj srpskog naroda, ostati zapamćen kao jedan od najvećih rušilaca srpskih državnih i nacionalnih interesa u istoriji i kao jedan od najvećih saveznika albanskog separatističkog pokreta.
Zbog svega toga, taj čovek, koji je i desetkovao srpsku vojsku i ukinuo legendarni Prištinski korpus, treba konačno da ode u neki drugi film - nemi.