Presuda Stanišiću dokaz pristrasnosti prištinskog pravosuđa

Prištinski Osnovni sud osudio je danas, bez čvrstih i jasnih dokaza i na osnovu kontradiktornih izjava svedoka, na 20 godina zatvora Gorana Stanišića zbog navodnog ratnog zločina u selima Slovinje i Trbovce kod Lipljana, aprila 1999. godine.

Ovime je prištinsko pravosuđe nastavilo praksu izricanja drakonskih kazni Srbima bez neoborivih i nedvosmislenih dokaza ili utemeljenih izjava svedoka, što ukazuje da im se sudi na osnovu etničkog ključa, a ne prema pravu i pravdi.

Današnjom odlukom suda, Stanišiću su povređena brojna procesna prava s obzirom na činjenicu da mu je određena kazna od 20 godina zatvora koja u trenutku izvršenja krivičnog dela nije ni postojala u Krivičnom zakoniku.

Ono što posebno ukazuje na neravnopravan tretman koji je Stanišić imao tokom suđenja jeste činjenica da ga nijedan od komšija i prijatelja stradalih nije označio kao izvršioca nakon zločina, već da su svoje iskaze promenili 20 godina kasnije. Istovremeno, sud je odbio da svedoke suoči sa njihovim ranijim i kontradiktornim izjavama datim 1999, 2000, 2005. i 2006. godine u kojima se Stanišić uopšte ne pominje kao izvšilac.

Advokat koga je nagažovala Kancelarija za Kosovo i Metohiju uložiće žalbu Apelacionom sudu Privremenih institucija samouprave na ovu prvostepenu presudu.

Ponovo se pokazalo da Srbi ne mogu računati na pravo na pravično suđenje jer u sudskim većima sude isključivo Albanci od trenutka kada je misija Euleks završila svoj izvršni mandat u pravosuđu na prostoru KiM.

S tim u vezi, svi Srbi koji su uhapšeni pod optužbom za navodno izvršene ratne zločine nad Abancima tokom sukoba 1999. godine redovno se osuđuju kao krivci na višegodišnje kazne, s jasnom namerom da se napravi veštački balans u odnosu na zločine tzv. OVK i sudski postupak koji se vodi u Hagu protiv Tačija, Veseljija i drugih koji su optuženi za najteže ratne zločine protiv Srba.