Aljbin Kurti je još jednom, javno odbijajući da prihvati obavezu Prištine da omogući formiranje Zajednice srpskih opština, zadao udarac normalizaciji odnosa Beograda i Prištine i potvrdio svoju poziciju destabilizatora regiona.
Kurti odbija da shvati da postoji jasan kauzalitet između napretka u dijalogu Beograda i Prištine i ukupnih ekonomskih i bezbednosnih prilika u regionu, i da svaki put kada javno obesmisli taj proces on radi i protiv interesa sopstvenih sunarodnika.
Ako Kurti ne shvata da su regionalna stabilnost, društveni i ekonomski napredak i u interesu Albanaca na Kosovu i Metohiji, a očigledno ne shvata, onda se bavi pogrešnim zanimanjem.
Istrajavajući u svojoj politici da je ono što je dobro za Srbe automatski loše za njega i za Albance na Kosovu i Metohiji, Kurti priznaje da je čovek prošlosti, da je nepopravljivo zarobljen u agresivnim ideološkim matricima, i da daje prednost konfliktu, a ne saradnji.
Naravno da je formiranje Zajednica srpskih opština u interesu Srbije i srpskog naroda u našoj južnoj pokrajini, jer ona je ispregovarana kao čvrst mehanizam zaštite prava i položaja Srba na Kosovu i Metohiji, ali to ne bi smelo da bude problem ni za jednog normalnog i progresivnog albanskog političara.
Beogradu je, sa druge strane, u interesu da i Albanci u našoj južnoj pokrajini žive bolje, i mi, za razliku od Kurtija, nikada nismo svoju poziciju u dijalogu gradili tako što smo nastupali sa željom da nekome bude loše.
Produktivan nastavak dijaloga je, prema našem viđenju stvari, u opštem interesu, ali bojim se da značajniji pomaci neće biti mogući dok su u Prištini na vlasti političke strukture koje permanentno obesmišljavaju dijalog, odbijajući da sprovodu preuzete obaveze.